Rzadko jestem tak radykalny w ocenach, ale ta książka to tragedia, nie antyczna bynajmniej. Nie jestem szczególnie domyślny i w miarę sprawny autor kryminału jest w stanie mnie zwodzić do ostatniej karty w kwestii tożsamości mordercy. Tu wiedziałem, kto zabił, od momentu, gdy tylko poznaliśmy dramatis personae. Co więcej, z całego serca cieszyłem się, że ta…
Bądźmy szczerzy, to chyba najsłabsza powieść francuskiego powieściopisarza. Przyznaję, że nie należę do fanów jego twórczości, ale tutaj wyraźnie przekombinował. Początek powieści jest dobry. Kobieta, pisarka, co nie jest bez znaczenia, bawi się z dzieckiem w domu w chowanego i nagle dziewczynka chowa się tak, że matka jej nie znajduje. Dziecko ginie bez wieści, mimo…
Nie ma w Polsce takiego urzędnika jak pracownik do spraw zachowań antyspołecznych, ale w Wielkiej Brytanii jak najbardziej. Swój rok życia na tym stanowisku postanowił opisać autor tej książki. Zachęcam Państwa do sięgnięcia po tę pozycję, bo pokazuje społeczność brytyjską od strony, od której z żadnego medium jej nie poznamy. Otóż mają oni całe osiedla…
To prosta, ciekawie pomyślana fabuła warszawskiego horroru. Kosa zaś to typowy dresiarski bandyta, który siłą, bo na pewno nie inteligencją, trzyma kumpli w posłuszeństwie. Wszystko w jego życiu się zmienia, gdy nieoczekiwanie otrzymuje supermoce od pradawnego warszawskiego stwora. Wtedy Kosa wierzy, że został bogiem, a ludzie to mierzwa, którą się pożywia. Trup ściele się całkiem…
Nowa seria kryminałów ‒nowa bo pisana po dziesięciu latach przerwy ‒ której bohaterem jest Hubert Meyer, jest w moim zdaniu znacznie ciekawsza od tych sprzed lat. Zapoczątkowała ją powieść „Nikt nie musi wiedzieć” i za chwilę dostaliśmy „Klatkę dla niewinnych”. Warszawa okazuje się dla Meyera bardzo szkodliwa. Przyjeżdża tu na prośbę prokurator Rudy, wiedziony nie tylko przyjacielskim odruchem…
Bardzo się cieszę, że Jakub Ćwiek porzucił Zawiszę Czarnego i wymyślił Drelicha. Bo Drelich to naprawdę gość. Złodziej, ale jakby z przedwojennym honorem. Jest perfekcjonistą, w każdej sprawie ma kilka wariantów działania, więc o spontaniczności nie ma mowy. Właśnie dlatego, kiedy robi skok, nie ma szans, by ten się nie powiódł. Jest też doskonałym, cóż…
Zakochałem się w pani Milenie wiele lat temu, gdy przeczytałem jej pierwszą powieść pt. „Podatek”. Wbrew tytułowi było to leciutkie, pełne humoru fantasy, a podatek należało płacić od magii. Dla mnie to autorka, która pisze za mało, choć w ostatnich latach się rozkręca i trzymam za nią kciuki. Jej najnowsza powieść to komedia kryminalna, w…
To oczywiście książka, która była już na rynku od wielu lat, ale skoro pojawiło się nowe, rozszerzone wydanie, warto o niej przypomnieć z wielu powodów. Jednym jest stała obecność Stephen Kinga w czołówce ulubionych autorów w Polsce, co wykazują doroczne badania czytelnictwa przeprowadzane przez Bibliotekę Narodową. Drugim ważnym powodem jest rosnąca liczba osób, które odkrywają…
Wejdźmy w świat wielkiej prawniczej korporacji, do której dostają się na staż tylko ci, którzy znaleźli się w 10 procentach najlepszych absolwentów najlepszych uniwersytetów w Stanach. O miejsce w zespołach prawniczych trzeba walczyć, a termin „czas pracy” w tym świecie nie istnieje. Alex Vogel rusza na podbój tego świata z pewnością siebie, ale i pokorą….
To bardzo interesująca powieść o samodzielnej kobiecie, która jak wielu z nas zmaga się z problemami rodzinnymi. Nie są tu opisani tak powszechni i demonizowani w literaturze toksyczni lub przemocowi rodzice. Autorka ambitnie podjęła się tematu, który stanowi faktyczny, bolesny problem w wielu rodzinach i niełatwo się z nim mierzyć, bo dezorganizuje życie. Mama Mirki…
Dobry początek serii obyczajowej. Akcja rozgrywa się w Toruniu, co samo w sobie jest atrakcyjne, bo to piękne miasto. Tam na starówce mieszka Justyna, bardzo popularna pisarka romansów. Jej kolejne książki otwierają listy bestsellerów, a jej wspaniały taras kwitnie. Justyna kocha życie na przekór rodzicom, od których uciekła ona i jej rodzeństwo, bo w rodzinnym…
Zachęta do sięgnięcia po książkę Mirosława M. Bujko „Sąd Ostateczny” wypisana na okładce, brzmi: „Popis erudycji i literackiego kunsztu”, do tego ołtarz Memlinga „Sąd ostateczny” i nie trzeba było mnie więcej namawiać. Autor zdecydował się na nawiązanie do uwielbianych i wyśmiewanych powieści Dana Browna, z których najgłośniejszy jest „Kod Leonardo da Vinci”. Postanowił jednak przebić…