Podtytuł tej książki brzmi: „11 najbardziej śmiertelnych trucizn i historie morderców, którzy ich użyli”. Autor jest profesorem fizjologii i biofizyki. Ma zdecydowanie niekonwencjonalną metodę na szerzenie wiedzy, o czym ta książka świadczy najlepiej. Zapraszam do recenzji książki „Smak trucizny” autorstwa Neil Bradbury. Każdy rozdział zaczyna się od opisu trucizny, to znaczy czym jest konkretny środek chemiczny, gdzie go można w przyrodzie…
Irlandzki pisarz lubi zajmować się literacko pisarzami, którzy mieli skłonności homoerotyczne i – z uwagi na wymogi czasów, w których przyszło im żyć – ukrywali je. Tak powstała książka pt. „Mistrz” o Henrym Jamesie, a teraz „Czarodziej” o laureacie Nagrody Nobla, Tomaszu Mannie. Zapraszam do mojej recenzji tej drugiej. Tóibín przedstawia fabularyzowaną biografię pisarza od zamożnej młodości w Lubece przez pierwsze…
Dziś nieco wspomnieniowo, bo w tym roku mija 20 lat od ukazania się pierwszego tomu „Achai” Andrzeja Ziemiańskiego. Jak mówił sam autor, ta książka nigdy nie miała być wydana. Pisał ją sam dla siebie, a do zmiany zdania zmusił go Robert Szmidt. Dobrze się stało, bo cykl rozrósł się i oprócz podstawowej opowieści otrzymaliśmy przez lata jeszcze pięć…
Całkiem niedawno odkryłem humorystyczny talent Iwony Banach i to bardzo źle o mnie świadczy, bo to talent dużej klasy. Oceniam komedię kryminalną „Lokator do wynajęcia”. „Lokator do wynajęcia” – recenzja W tej powieści autorka zaprasza czytelników pod Zakopane, gdzie Miśka i Noldi – jej współpracownik – mają opiekować się domem mieszkającego za granicą właściciela. Ta…
To bardzo dobrze napisana książka, którą czyta się jak rasowy kryminał. Być może dlatego, że adwokaci mają ludzi od kryminału wybronić. Autor, sam będący adwokatem, wlał w tekst wiele emocji. Jak napisał, rozmawiał z blisko setką kolegów po fachu oraz terapeutami, którzy zechcieli podzielić się wiedzą o problemach, jakie mają adwokaci. Recenzuję książkę „Adwokaci. Zraniony zapał” Artura Nowaka. „Adwokaci. Zraniony zapał” – recenzja Czytałem tę…
Recenzję książki „Blisko, coraz bliżej” pani Awolusi piszę pod dyktando żony. Dlaczego? Jak twierdzi, „facet nie ma pojęcia o „tych sprawach”. Nowa powieść 36-latki to historia trzech kobiet, z których każda ma problemy ze sferą erotyki. „Blisko, coraz bliżej” – recenzja Nauczycielka biologii w szkole, Róża, ma udane życie: od szesnastu lat jest mężatką, mąż…
„Jest sprawcza, aktywna, ma swoją energię” – tak Jacek Galiński wypowiedział się o Zofii Wilkońskiej, nadzwyczajnej starszej pani, która w komediowym stylu w przedostatnim tomie cyklu weszła z przytupem na polityczne salony. W nowej książce – nie będzie to wielki spoiler, bo i okładka, i tytuł na to wskazują – Zofia umiera ciałem, ale wkracza w zaświaty….
W życiu nigdy nie należy mówić nigdy. Odnoszę tę banalną prawdę tak do bohaterki tej powieści, jak i do samego siebie. Nigdy w życiu nie przypuszczałem, że będę polecał komuś lekturę książki o influencerce. To słowo kojarzy mi się zawsze z influencą, czyli grypą, czymś, co można porównać do zarazy. Przepraszam za szczerość, ale uważam…
Podaję Państwu na tacy trzy tomy powieści kryminalnej w jednym rzucie, bo sam je tak przeczytałem: hurtem, z trudem odrywając się od nich dla prozy życia. Czym walczą dziś o czytelników pisarze kryminałów? Wymyślając zbrodnie, których jeszcze nie było, eskalując okrucieństwo oraz kreując detektywa z defektami natury psychicznej, o jakich jeszcze się nam nie śniło….
Te szkieły z Poznania i Szamotuł całkiem sprawnie radzą sobie z rozwiązywaniem skomplikowanych zagadek kryminalnych. Gdyby Państwo nie wiedzieli, o kim mówię, to znak, że jeszcze nie mieli Państwo w rękach kryminałów Ryszarda Ćwierleja i warto to szybko zmienić. Polecam też sięgnąć po te, które wyniosły autora na szczyty popularności i opowiadają o dochodzeniach milicji…
Lubomir Baker krótko recenzuje „Schoolmance: Ostatni absolwent” autorstwa Naomi Novik Kiedy recenzowałem pierwszy tom pt. „Scholomance. Mroczna wiedza”, napisałem tak: Wiem, że jako dziaders czytanie fantasy dla młodych powinienem sobie odpuścić i dać wypowiedzieć się innym i przypuszczam, że słowo „wow” już odeszło w niebyt jak „dalipan” i „azaliż”, ale myślę o tej książce właśnie:…
Lubomir Baker recenzuje „Wisienka na torcie” autorstwa Aurélie Valognes Stałem się nałogowym czytelnikiem powieściowych nowości tej autorki. Rekomendowałem już Państwu „Przegwizdane” o wyjątkowo upierdliwym staruszku, „Łut szczęścia” o kobiecie, która bezrefleksyjnie brnęła w głupotę za głupotą, krzywdząc własne dziecko, a teraz nomen omen „Wisienka na torcie”. Tym razem autorka opowiada o małżeństwie, które przechodzi na…