Strona głównaRecenzjaMichał Gołkowski - Sztywny

Michał Gołkowski – Sztywny

Ten autor umie pisać – a to wcale w dzisiejszym światku literackim nie jest oczywiste – i jego proza ma w sobie tak zadzierzystą fantazję, że budzi sympatię. Budzi ją do tego stopnia, że nawet mi nie przeszkadzały wulgaryzmy, których w książce jest wiele. Dla czcicieli Zony, czyli świata zbudowanego wokół zamkniętego rewiru, który powstał po awarii reaktora atomowego w Czarnobylu, Gołkowski jest lokalnym bożkiem. Na dobrą sprawę to on właśnie wprowadził Zonę na widnokrąg polskiej literatury, a Zona rozgościła się tu na dobre i ma licznych wielbicieli. Ludziom zakręconym na jej punkcie moja recenzja jest psu na budę, bo dawno już „Sztywnego” połknęli. Chciałbym jednak tą recenzją zachęcić innych, którzy do tej pory unikali bądź nie znali tej tematyki. Jeśli chcą Państwo spróbować, to naprawdę „Sztywny” będzie doskonałym początkiem. To w gruncie rzeczy awanturniczo-przygodowa powieść funkcjonująca w mocno nowoczesnych realiach. Główny bohater – tytułowy Sztywny – zarabia na życie stalkerstwem, czyli wkrada się do Zony i ściąga z niej artefakty – przedmioty o zmienionej przez promieniowanie naturze. Dostaje za nie pieniądze i… przepija je albo wydaje na inne, mocniejsze używki, do których zaliczają się też kobiety. W pewnym momencie wpada w tarapaty – specjalnie używam tego przestarzałego słowa, bo jest ono komicznie niewspółmierne do tego, w co pakuje się Sztywny. Dość powiedzieć, że jest winny mafii wielką kasę, a ekipa, z którą chodził razem do Zony, przestaje być pewna. Nie wiadomo już, kto kogo zdradzi i kto kogo zabije, zgarniając zyski. „Zryty prochami łeb” Sztywnego też w pewnych chwilach zawodzi.
Jak wspomniałem, autor umie pisać. Znakomicie, z dbałością o detale tworzy scenerię, w której Sztywny spektakularnie zmierza ku upadkowi. Sam upadek też pomyślany jest niebanalnie. Jestem ciekaw, czy taki silny i twardy facet jak Sztywny, który ma dwa zestawy ubrań: do pracy – pobrudzony krwią i taki samo po pracy – niepobrudzony – nie podobałby się kobietom bardziej, niż chodzący co drugi dzień do golibrody lansowany przez media „drwal”?

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Maja Lidia Kossakowska

…Aniołowie są zawsze obecni, tutaj też są…

Wspomnienie Mai Lidii Kossakowskiej

Jacek Dubois żegna dobrą zmianę | Fanbook.TV

Jeśli czegoś nie da pokonać powagą, trzeba pokonać śmiechem, mówi Jacek Dubois, który wprawdzie na co dzień broni ludzi w sądach, ale w wolnym...

Alarmujący raport: Księgarnie upadają! | Fanbook.TV

Stowarzyszenie Księgarzy Polskich przygotowało raport o stanie księgarni w Polsce. Wynika z niego, że niebawem zamkną się ostatnie z nich. Brak stałych cen na...

Grzegorz Kapla: Bez przebaczenia | Fanbook.TV

„Bez przebaczenia” to piąta książka z serii o Oldze „Serbii” Suszczyńskiej. Wydana w nowym wydawnictwie, bo jak mówi autor: „pani Soni się nie odmawia”. Olga...
Recenzuje Lubomir Baker

Marta Matyszczuk: Cieszyn prowadzi śledztwo

Kiedy zginął arcyksiążę Ferdynand z domu Habsburgów, rozpoczęła się Wielka Wojna. Kiedy w Cieszynie zginął Gustaw Habsburg, zaczęła się wielka draka, która objęła swoim...

Autorzy w bibliotece

Czyny karalne, tajemnice ukryte w piwnicy, szarganie dobrego imienia Orzeszkowej, spaczenie na całe życie, insynuacje i zbiorowe śpiewy – wszystko to wydarzyło się w...

Małgorzata Sidz: Koreańczycy są jak my

Może się zdawać, że Koreańczycy bardzo różnią się od nas. Małgorzata Sidz w rozmowie z Magdaleną Mądrzak przekonuje, że wcale tak nie jest. Mówi...

Artur Żurek: Jak reagujemy w konfrontacji ze złem

Artur Żurek jest autorem trzech powieści, z których kryminał pt. „Strzygoń” nosi w sobie wiele mroku. Autor zabiera czytelników do oddalonego od cywilizacji pensjonatu,...
0
Would love your thoughts, please comment.x