Warszawa, stolica szpiegów
Andrzej Fedorowicz
Historia naszego kraju widziana przez pryzmat tajnych operacji, powinna zostać napisana na nowo. Zdarzenia, pozornie od siebie oderwane, dopiero po wielu latach nabierają nowego, głębokiego sensu. Bo w świecie śmiertelnej gry wywiadowczej nic nie jest w istocie takim, jakim się wydaje na pozór.
Opisane w tej książce zdarzenia decydowały o „być albo nie być” Polski – ale nie tylko. Historia udowodniła, że areną najważniejszych tajnych operacji w skali kontynentu, „stolicą szpiegów” była zawsze Warszawa.
Dystrykt Warszawa
Rafał Babraj
Warszawa dogorywa pod czerwonym niebem obrócona w gruzy przez tajemniczy kataklizm. Ponad ruinami wieżowców majaczy obrzydliwa Rana, a na ulicach niedobitki mieszkańców uparcie walczą o przetrwanie. Ostatnim bastionem ocalałych jest Dystrykt Warszawa, który zapewnia schronienie i pozory normalnego życia za murami Starego Miasta. W tym samym czasie w odciętym od świata bloku na warszawskich Bielanach czas każdego dnia cofa swój bieg, a dziwnym prawom Izolacji nie jest w stanie oprzeć się nawet śmierć.
Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku
Piotr Łopuszański
Codzienne życie literatów Warszawy, jego specyfika (powszechne jadanie śniadań w mleczarniach i handelkach oraz bywanie w kawiarniach i na jour fixe’ach) i towarzyszące mu zabójstwa z miłości i pobicia z urażonej ambicji, orgie i nieślubne dzieci, zakazy cenzury i próby ich obejścia, słowem – to, o czym nie piszą podręczniki literatury. Odkłamane sylwetki pisarzy, które czasem fałszowano – ze względów obyczajowych, towarzyskich czy politycznych.
Szczególnie ucierpiało pokolenie pozytywistów, z których niezasłużenie uczyniono nudziarzy, z kolei do twórców Młodej Polski przylgnęło miano szaleńców. Pięćdziesiąt lat historii Warszawy – od powstania styczniowego po wybuch I wojny światowej – miasta znaczącego, dawnej stolicy Rzeczypospolitej, sprowadzonej przez zaborcę do rzędu miasta gubernialnego na rosyjskiej prowincji. Przemiany cywilizacyjne w Warszawie, życie pisarzy pod zaborem rosyjskim, dokonania twórcze, sukcesy wydawnicze, skandale, romanse – to znajdziemy w książce „Warszawa literacka przełomu XIX i XX wieku”.
Warszawa. Ocalić od zapomnienia
Jerzy Pytko, Leopold J. Pytko
To międzypokoleniowe połączenie sił: wybrane ze zbioru ok. 100 tysięcy fotografii ojca kadry uzupełnione są opowieściami o odradzającej się Warszawie napisanymi przez syna.
Leopold Pytko z ogromnym zapałem i niebywałą konsekwencją fotografował Warszawę już od połowy lat czterdziestych XX wieku. Dokumentował odradzające i przeobrażające się miasto, aby ocalić od zapomnienia nie tylko jego dawny wygląd, lecz także ducha. Dlatego na jego zdjęciach widać zarówno ulice, architekturę, jak i ludzi. Utrwalone przez niego kadry pokazują zmiany, jakie przeszło miasto i jego mieszkańcy.
Tę fotograficzną pasję kontynuuje syn Leopolda – Jerzy Pytko, który jest także przewodnikiem miejskim. Przez lata w swoich felietonach przybliżał czytelnikom „Życia Warszawy” historię stolicy.
A to ci Polka
Stefan Wiechecki Wiech
Kolejny tom „Opowiadań powojennych” najbardziej warszawskiego z pisarzy warszawskich. Wiech nie tylko odtwarza koloryt Warszawy, on wręcz tworzy język, gwarę warszawskich drobnych cwaniaczków. Opisując świat z punktu widzenie przeciętnego Warszawiaka cwaniaka, zawsze pewnego swych racji, zauważa w tym świecie masę absurdów, rzeczy pozytywnych i negatywnych. O języku Wiecha napisano nawet kilkanaście prac doktorskich, ale co ciekawe, uwielbiany przez czytelników nie zawsze znajdował uznanie tzw. poważnych krytyków.
Opowiadania pierwotnie znalazły się w tomie wydanym 1974 w wydawnictwie Czytelnik. Państwo Piecykowie ruszają na miasto, na bal, w świat. Interesuje się już zatem pan Piecyk nie tylko aferami sąsiedzko-podwórkowymi, ale i polityką, muzyką, sportem, a wszystko to dzięki temu, iż do państwa Piecyków w końcu trafiła telewizja…
Michał Choromański pisał o autorze: „Uważam Wiecha za jednego z najlepszych polskich pisarzy współczesnych. A poza wszystkim, wciąż pozostaje aktualne hasło: Kto czyta Wiecha, ten się uśmiecha!”.
Agaton. Z fałszywym ausweisem w prawdziwej Warszawie
Stanisław Janecki
Wspomnienia z lat 1939-1946 legendarnego żołnierza AK, powstańca warszawskiego i cichociemnego. Opowieść o ludziach, zadaniach wywiadowczych, życiu codziennym i historycznych momentach. Wspomnienia obszerne, pełne postaci, szczegółów, danych, ale też napisane lekko, z talentem literackim.
Książkę czyta się jednym tchem, wciąga jak sensacyjna powieść. A przecież jest to jedno z najważniejszych świadectw okresu wojny, pozycja bardzo ceniona przez historyków, obowiązkowa dla wszystkich zainteresowanych historią XX wieku.
Obecne wydanie, jednotomowe, opracowane w nowej szacie graficznej, poprzedzone zostało wstępem pióra prof. Tomasza Szaroty.
